چاودار
یکی از مهمترین محصولات غلات در جهان است و در سراسر جهان پراکنش فراوان دارد
و مزارع وسیعی هر ساله زیر کاشت این غله می رود.
نام علمی چاودار Secale cereale بوده و به لحاظ کشاورزی، بسیار شبیه گندم و جو است،
بنابراین بسیاری از کاربردهای آن مشابه گندم و جو می باشد.
شما می توانید چاودار را به عنوان غله ای مفید از تعلیف حیوانات گرفته تا تولید انواع مشروبات الکی،
انواع مختلف نان ، شیرینی، کوکی، بیسکوئیت و غیره استفاده کنید.
برآورد می شود که چاودار احتمالا در منطقه ترکیه امروز شروع به رشد کرده
و در کلیه مناطق حاشیه آن منطقه پراکنش پیدا کرده است.
روگن در دوران رومیان به طور گسترده ای کشت می شده است
و احتمالا به دلیل رشد سربع، زراعت آسان و عملکرد مناسبی که داشته است،
به عنوان غله ای مهم جهت حفظ امنیت غذایی سیلو می شده است،
زیرا در آن زمان داشتن غله کافی جهت تامین مایحتاج مردم شرط اول قدرت یک امپراطوری بوده است.
روگن
امروزه اکثر مزارع زیر کاشت چاودار در اروپای شرقی به سمت روسیه می باشد،
اما در آمریکای شمالی، چین و آمریکای جنوبی نیز به صورت گسترده کاشت می شود.
از لحاظ اهمیت در رقابت با سایر غلات و دانه های خوراکی، چاودار یکی از ۵ غله پر مصرف جهان می باشد.
اما یکی از خطرناک ترین مسائلی که محصول چاودار را تهدید می کند حساسیت بالای آن به قارچ ها و کپک زدگی است.
این امر می تواند کل محصول چاودار را از بین ببرد اگر به دلیلی کوچکترین عامل قارچ در سیلو یا انبار مشاهده شود،
سریعا در کل محصول قارچ تکثیر و گسترش می یابد،
به همین دلیل بعضی از کشورها انتخاب می کنند که از غلاتی که مقاومت بیشتری در مقابل عوامل فساد پذیر دارند
در زراعت خود استفاده کنند تا اینکه چاودار بکارند .
با این حال، چاودار به واسطه ارزش غذایی بالا و تاثیر مثبتی که بر سلامت بدن می گذارد
گزینه بسیار مناسبی جهت گنجاندن در برنامه غذایی می باشد و از محبوبیت آن در بین مصرف کنندگانش کاسته نشده است
و باز هم کشاورزان آن را می کارند.
تمام خواص سلامتی حاصل از اضافه کردن چاودار به رژیم غذایی مربوط می شود
به میزان مواد مغذی، معدنی، ویتامین ها و ترکیبات ارگانیک موجود در آن
و برخی از متابولیت های حیاتی بدن مانند منگنز، مس، منیزیم، فسفر، ویتامین های گروه B،
فیبر و ترکیبات آنتی اکسیدانی فنل که در دانه چاودار به میزان مناسبی وجود دارد.
چاودار سبب کاهش وزن می شود،
زیرا فیبر موجود در آن پس از مصرف، آب جذب می کند
و همین امر سبب افزایش حس سیری در بدن می شود و به دلیل حس کاذب سیری، مصرف غذا کاهش می یابد.
بواسطه سایر متابولیت های موجود در چاودار نیاز بدن به مواد مغذی نز تامین می شود
و شخص در حین رژیم دچار ضعف عمومی نمی گردد.
مصرف نان های چاودار در اغلب برنامه های رژیمی به عنوان نان دایت (رژیمی) توصیه می شود.
