مزایای مصرف نان جودوسر و چاودار

یولاف ( جودوسر) بواسطه نداشتن گلوتن و قند برای مصرف عموم مردم منع غذایی ندارد،
علاوه بر موارد فوق بدلیل داشتن فیبربالا و درصد متعادل چربی های غیر اشباع امگا ۳ و امگا ۶ جزو مواد غذایی مفید
جهت سلامت بدن شناخته شده است.
در تحقیقات بی شماری تاثیر این غله بر سلامت قلب و عروق، کاهش کلسترول، تری گلیسرید، عروق کرنری قلب، افت قند خون
در افراد یابتیک نوع دو، کاهش چربی انباشه در کید( کبد چرب) و فشار خون تایید و تثبیت شده است.

یولاف ( جودوسر ) در بین غلات، بتاگلوکان بالایی دارد و از آنجایی که بتاگلوکان جزو فیبرهای محلول در آب می باشد،
مصرف آن سبب افزایش احساس سیری، ماندگاری بیشتر غذا در دستگاه گوارش، بهبود هضم، کاهش کلسترول و چربی خون می شود.
چاودار ( روگن) در بین غلات از درصد فیبر مناسبی برخوردار است و بهترین گزینه جهت ترکیب با آرد های فاقد گلوتن
مانند آرد یولاف ( جودوسر) می باشد و سبب قوام و تثبیت فرم نان و سایر محصولات مانند بیسکوئیت، کوکی و کلوچه و غیره می شود.
چاودار ( روگن) به تنهایی بصورت نان ، رشته، پرک، بلغور و غیره تولید می شود و
همواره به عنوان غله ای در درمان و پیشگیری از چاقی،
چربی خون، دیابت و کاهش مشکلات گوارشی مورد استفاده قرار گرفته است.

جالب است بدانید…

ترکیب توامان یولاف ( جودوسر) و چاودار ( روگن) در انواع نان، بیسکوئیت و غیره سبب
هم افزایی اثرات درمانی و تغذیه ای این دو با یکدیگر می شود.
مصرف نان هر کدام از این غلات گزینه مناسبی برای همه افراد در تمام سنین اعم از رشد تا سالخوردگی می باشد
و هر کدام از سنین بر حسب نیاز خود از آن متنفع شوند.
نظر به اینکه در کشور ما مشکل اضافه وزن، افزایش بیماری های قلبی و عروقی، دیابت و گوارشی روز افزون شده است،
بیش از پیش نیاز به مصرف نان و محصولات غذایی با مواد اولیه مناسب احساس می شود.

این در حالی است که اعم مصرف نان کشور تنها از گندم تامین می شود
و از لحاظ غذایی این غله نسبت به سایر غلات از ارزش غذایی پایین تری برخوردار است
و بالتبع مصرف روزانه و بیش از حد این غله سبب مشکلات فوق در سطح کشور گردیده است.
لذا توصیه می شود جهت بهبود سلامت و توسعه سبد غذایی جامعه منابع مفید و با ارزشی
چون یولاف ( جودوسر) و چاودار ( روگن) را بلاخص در تولید نان روزانه گنجاند تا همه مردم مانند
جوامع توسعه یافته از مزایای مصرف این دو غله بهره مند گردند.